Jest to tradycyjne polskie gospodarstwo zajmujące się produkcją zwierząt rzeźnych. Łączy w sobie hodowlę zwierząt ze zróżnicowanym podejściem do produkcji roślinnej. Konie rasy Polski Koń Zimnokrwisty (około 20 sztuk) i bydło rasy Limousine pasą się razem na wspólnych pastwiskach, promując efektywne wykorzystanie zasobów.

Gospodarstwo zarządza 150 hektarami gruntów rolnych, 40 hektarami użytków zielonych i 40 hektarami lasów. Wydajność pastwisk jest optymalizowana poprzez podsiew, a studnia zapewnia wodę dla zwierząt wypasanych na pastwiskach.

Gospodarstwo koncentruje się głównie na produkcji zbóż (głównie gryki) do spożycia przez ludzi, co stanowi około 80% jego działalności. Inne źródła dochodu obejmują hodowlę koni zimnokrwistych na mięso, hodowlę bydła mięsnego Limousine, praktykowanie agroleśnictwa i świadczenie usług maszynowych.

To rodzinne gospodarstwo wyróżnia się zróżnicowaną działalnością, która zapewnia zarówno samowystarczalność, jak i rentowność.

Działalność gospodarstwa

• 80% uprawa zbóż do spożycia przez ludzi i zwierzęta (głównie gryka).
• 5% hodowla koni rasy Polski Koń Zimnokrwisty w celu produkcji mięsa
• 5% hodowla bydła Limousine w celu produkcji wołowiny.
• 5% działalność rolno-leśna.
• 5% usługi maszynowe oferowane innym gospodarstwom.

Produkcja gryki

Gryka jest głównym uprawianym zbożem, a jej kwiaty przynoszą korzyści sąsiednim pszczelarzom do produkcji miodu i rozsiewania nasion. Po zbiorach gryki sieje się rośliny poplonowe, takie jak gorczyca, aby zminimalizować odsłonięcie gleby i poprawić jej stan.

Korzyści

• Generuje dochód z wielu działań, zmniejszając zależność od jednego źródła.
• Zmniejsza zależność od pojedynczego działania i ogranicza ryzyko związane z sytuacjami kryzysowymi.
• Zmniejsza zależność od zewnętrznych wahań cen.
• Zwiększa bioróżnorodność, jakość gleby i jakość żywności.
• Przyspiesza amortyzację inwestycji w maszyny.

Wady

• Dochód rodziny w dużym stopniu zależy od cen zbóż.
• Zwiększa obciążenie pracą.
• Wymaga szerszego zakresu umiejętności.
• Wymaga znacznych początkowych inwestycji w ziemię, maszyny i inne zasoby.

Dosiewanie jest skutecznym rozwiązaniem w przywracaniu zdegradowanych łąk i użytków zielonych, zwiększając ich wydajność i jakość bez przerywania produkcji. Metoda ta wprowadza mieszankę nasion traw i roślin strączkowych na istniejące łąki bez całkowitego usuwania istniejącej flory.

Koszt wdrożenia

Koszt podstawowego podsiewu waha się od 150 do 350 euro za hektar, w zależności od rodzaju nasion i wymaganej pracy.

Korzyści

• Łatwość wdrożenia.
• Poprawia jakość paszy i zwiększa bioróżnorodność.
• Poprawia strukturę gleby i retencję wody.
• Tłumi wzrost chwastów i wzmacnia odporność traw poprzez wprowadzenie odpornych odmian.
• Nadaje się na użytki zielone, których nie można zaorać.

Wady

• Sukces zależy od takich czynników, jak odpowiedni kontakt nasion z glebą i zarządzanie konkurencją z istniejącymi gatunkami roślin.
• Teren może wymagać okresu odpoczynku po wysiewie.
• Regularna pielęgnacja, taka jak podlewanie i nawożenie, jest konieczna do momentu pełnego zadarnienia się nowej trawy.
• Dosiewanie jest środkiem tymczasowym i nie zastępuje właściwych praktyk zarządzania użytkami zielonymi.

Gospodarstwo to wdraża mieszany system wypasu, w którym konie i krowy pasą się razem na tych samych pastwiskach. Ta zrównoważona praktyka zarządzania gruntami wykorzystuje różne zachowania pastwiskowe i potrzeby żywieniowe obu gatunków, aby stworzyć zrównoważony ekosystem, który przynosi korzyści zarówno zwierzętom, jak i użytkom zielonym.

Korzyści z wypasu mieszanego

• Poprawia wykorzystanie paszy, wykorzystując uzupełniające się nawyki pastwiskowe krów i koni.
• Zwiększa kontrolę nad chwastami i zaroślami dzięki zróżnicowanym wzorcom wypasu.
• Pozwala na zwiększenie gęstości obsady.
• Może zmniejszyć ogólne obciążenie pracą.

Wady wypasu mieszanego

• Wymaga starannego zarządzania wypasem, aby zapewnić komplementarność obu gatunków.
• Potrzeba monitorowania i dostosowywania potrzeb żywieniowych dla obu zwierząt.
• Wymaga wystarczającej przestrzeni, aby pomieścić oba gatunki i kontrolować dynamikę zachowań.
• Zwiększa potrzebę monitorowania stanu zdrowia, ponieważ niektóre pasożyty mogą wpływać na oba gatunki.

To gospodarstwo wykorzystuje system pojenia zwierząt na pastwisku, gdzie konie i krowy piją wodę z koryta zasilanego wodą gruntową pompowaną ze studni wierconej (o głębokości 10-12 metrów) przez system rurociągów. Takie podejście zapewnia wydajne rozwiązanie do pojenia zwierząt gospodarskich na pastwiskach, ale należy wziąć pod uwagę kilka kwestii:

• Używaj trwałego koryta wykonanego z materiałów takich jak metal, beton lub wysokiej jakości tworzywo sztuczne.
• Należy zapobiegać powstawaniu stojącej wody i błotnistych obszarów wokół koryta, które mogą stać się wylęgarnią bakterii. Zalecane jest ustabilizowanie obszaru.
• Zabezpiecz rurę studni i węże barierami, aby uniknąć uszkodzeń spowodowanych aktywnością zwierząt i zmniejszyć ryzyko skażenia wody.
• W przypadku błotnistego podłoża należy zainstalować system odwadniający (np. żwir lub piasek wokół koryta), aby poprawić stabilność i utrzymać czystość wody.
• Użyj automatycznego zaworu pływakowego, aby kontrolować poziom wody w korycie i zapobiec przelaniu.
• Upewnij się, że rurociągi są zakopane poniżej linii zamarzania, aby zapobiec zamarzaniu w niskich temperaturach.

Koszt wdrożenia

Koszt instalacji tego systemu, w tym wiercenia studni, instalacji pompy, koryta, instalacji wodno-kanalizacyjnej i połączeń, waha się od 1000 do 3500 euro, w zależności od głębokości studni, materiałów, stawek robocizny i pozwoleń środowiskowych.

Korzyści

• Zapewnia niezawodne źródło wody dla zwierząt gospodarskich.
• Udostępnia wodę innym zwierzętom na pastwisku.
• Zmniejsza ogólne koszty wody.

Wady

• Błotniste obszary wokół koryta mogą stanowić wyzwanie dla zwierząt gospodarskich.
• Woda może nie spełniać “norm wody pitnej” w zależności od jej źródła.

Uwaga: Przed wywierceniem studni na pastwisku należy zawsze sprawdzić lokalne i krajowe przepisy.